-82-/زندگی/

به نام خدا

باسلام

همه حرف هایی که اینجا نوشته شده را می توان نا دیده گرفت و پاک کرد و دوباره نوشت اما این پست باید برای همیشه ثبت بشود. هر چه فکر میکنم که چگونه و با چه واژه هایی حس و حالم را بیان کنم به بن بست واژه ها برمیخورم. از شب هایی ک مدام با گریه و زاری صبح شده اند بگویم یا از ارزوهای نرسیده و یا از اصول عوض شده و یا از غرور شکسته شده و یا از حس شرمندگی و یا اینکه از حسرت نداشتنت بنویسم.

یاد گرفته ام که بشنوم و حرفی نزنم اما بخدا قسم سخت است که همیشه گوش هایت را درگیر مشکلات زندگی بکنی و به زبانت اجازه سخن گفتن ندهی.

امروز بر زندگی ام ضربدر کشیده م و به خودم فهماندم که روزهای سختی در پیش رو خواهی داشت.

زندگی همیشه جاریست چه با من چه بی من و من هم زندگی خواهم کرد اما آموختم که همه انسان ها تنها هستند و فقط و فقط خودت هستی که باید برای رسیدن به خواسته هایت با همه دنیا بجنگی هیچکس هیچ خواسته تو را برآورده نخواهد کرد.

همیشه همه برای خواسته های خود می جنگند حتی پدر و مادرت.

من تو را ازدست ندادم غرورم را ازدست دادم.

من تو را از دست ندادم حس دوست داشتن خوبی ها را از دادم.

من تو را از دست ندادم حس جنگیدن برای روزهای بهتر را از دست دادم.

من تو را از دست ندادم حس ناب دوست داشتن را از دست دادم.

من تو را از دست ندادم خودم را باختم.

تا عمر دارم شرمنده لبخند هایت خواهم بود.

تا عمر دارم شرمنده نگاهت خواهم بود.

اما می جنگم نه برای دل خودم برای حس نفرتی که از رسم زندگی دارم.

من شرمنده حیا و نجابتت هستم.

با این همه  زندگی خوب بدون من را برایت آرزومندم.

+زندگی جاریست حتی بدون عشق.

+تک تک واژه ها را با اشک حسرت ثبت کرده ام.

+من باختم.

+الحمدلله رب العالمین

شنبه دوازده مرداد 98